Að loknu Evrópumóti garpa 2016
29.05.2016
Nú þegar Evrópumóti garpa er lokið hér í London er ágæt að líta yfir vikuna og meta stöðuna á ýmsa lund. Hvað upplifir maður með þátttöku á svona stóru móti þar sem yfir 10.000 keppendur koma saman og stinga sér til sunds amk 22.000 sinnum og að auki er hér stór hópur keppenda í samhæfðri sundfimi og dýfingum.
Það er óhemju skemmtilegt að fylgjast með því þegar fólk hittist á mótinu, vinir til margra ára eða fólk sem er bara að sjást í fyrsta sinn. Alltaf er gleðin og ánægjan í fyrirrúmi, allir hjálpast að og vilja að sem best takist til. Hér eru flestir til þess að skemmta sér og hitta aðra. Auðvitað eru hérna líka einstaklingar sem taka keppnina mjög alvarlega og gagnvart þeim má lítið út af bera.
Þegar komið er inn í búningsklefa á svona risamóti mætir manni þungur ilmur sem er sambland af gufu, lykt af blautum mannslíkama, seiðandi ilmi af hárgeli syncrosundfólksins, beiskri lykt af kælikremi og krefjandi þef af hitakremi. Eins og gefur að skilja kemst maður í ákveðið ástand í hvert sinn sem maður á leið í gegnum klefana og þar að auki er hávaðinn yfir öllum mörkum, en samt svo viðeigandi og þægilegur – eitthvað sem á svo vel við, fólk að tala, fagna, gráta eða hlægja allt í bland.
Í lauginni er troðið, samt fer fjöldinn oní aldrei yfir leyfileg mörk í upphitun, sjálfboðaliðarnir eru allsstaðar, vinalegir og hjálplegir og leggja sig fram um að öllum líði sem best. Mótshlutarnir eru langir og strangir, það tekur á að fylgjast með öll því sem er að gerast, en einhvern veginn tekst þetta nú samt.
Í keppninni skiptast á skin og skúrir, sumir ná sínum besta persónulega árangri, meðan aðrir eru eitthvað frá væntingum sínum og enn aðrir að fást við hvorutveggja. Niðurstaðan er samt sú að allir njóta þess sem hér fer fram og fara til síns heima betri manneskjur með nýja og góða reynslu í farteskinu.
Íslendingunum sem hér kepptu gekk vel á mótinu. Þau Finni Aðalheiðarson, Ragna María Ragnarsdóttir og Þórunn Kristín Guðmundsdóttir úr Ægi, Hildur Karen Aðalsteinsdóttir og Kári Geirlaugsson úr ÍA, Guðmunda Ólöf Jónasdóttir úr UMSB og Karen Malmquist úr Óðni settu samtals 17 ný garpamet í sínum aldursflokkum og gerðu í alla staði mjög vel hér á mótinu.
Þeir Sigurður Óli Guðmundsson úr SH og Gunnar Viðar Eiríksson úr Óðni stóðu hér vaktina í dómgæslu, Sigurður Óli sem yfirdómari og Gunnar sem almennur dómari. Umsagnir um þeirra störf eru í alla staði jákvæð og þeir fá hæstu einkunn frá framkvæmdaaðilum mótsins fyrir vel og faglega unnin störf.
Þá hefur undirritaður verið hér á mótinu í hlutverki tæknifulltrúa (Chief Referee og Tecnical Delegate) sem nefndarmaður í garpanefnd LEN. Við Íslendingar höfum verið í samstarfi við önnur norðurlönd innan NSF og eigum á þeim forsendum mann í garpanefnd LEN og nú þegar ný nefnd tekur við er íslenski fulltrúinn varaformaður garpanefndar LEN auk þess að sitja í garpanefnd FINA.
Það má líka horfa á þetta mót og velta fyrir sér hvernig getum við notað þá reynslu sem við fáum af mótshaldi sem þessu og þátttöku til þess að læra af og nýta okkur til uppbyggingar garpastarfsins heima á Íslandi. Ég er á því að margir fleiri Íslendingar eiga erindi á Evrópu- og heimsmeistaramót garpa. Bæði er það skemmtilegt að hafa eitthvað til að stefna að og einnig eru þessi mót oft haldin á stöðum sem skemmtilegt er að tengja frí við. Heimsmeistarmót garpa verður í Búdapest á næsta ári, haldið í beinu framhaldi af HM50. Næsta Evrópumót verður svo í Slóveníu árið 2018, en það verður í fyrsta skipti sem tekst að halda Evrópumót garpa í öllum sundíþróttum á sama stað á sama tíma. Það verður því mikið um dýrðir. Þá má ekki gleyma að Evrópumótið í ár heldur áfram í Rijeka í Króatíu í byrjun september þegar keppt verður í víðavatnssundi og sundknattleik. Ég hvet ykkur sem lesið þetta, að taka þátt í keppninni í haust í víðavatnssundi, því fallegri og betri aðstæður er varla hægt að hugsa sér. Ég hvet líka alla sem vettlingi geta valdið að stunda garpasund reglulega því betri heilsugæsla er ekki til.
Hörður J. Oddfríðarson
Formaður SSÍ.
Það er óhemju skemmtilegt að fylgjast með því þegar fólk hittist á mótinu, vinir til margra ára eða fólk sem er bara að sjást í fyrsta sinn. Alltaf er gleðin og ánægjan í fyrirrúmi, allir hjálpast að og vilja að sem best takist til. Hér eru flestir til þess að skemmta sér og hitta aðra. Auðvitað eru hérna líka einstaklingar sem taka keppnina mjög alvarlega og gagnvart þeim má lítið út af bera.
Þegar komið er inn í búningsklefa á svona risamóti mætir manni þungur ilmur sem er sambland af gufu, lykt af blautum mannslíkama, seiðandi ilmi af hárgeli syncrosundfólksins, beiskri lykt af kælikremi og krefjandi þef af hitakremi. Eins og gefur að skilja kemst maður í ákveðið ástand í hvert sinn sem maður á leið í gegnum klefana og þar að auki er hávaðinn yfir öllum mörkum, en samt svo viðeigandi og þægilegur – eitthvað sem á svo vel við, fólk að tala, fagna, gráta eða hlægja allt í bland.
Í lauginni er troðið, samt fer fjöldinn oní aldrei yfir leyfileg mörk í upphitun, sjálfboðaliðarnir eru allsstaðar, vinalegir og hjálplegir og leggja sig fram um að öllum líði sem best. Mótshlutarnir eru langir og strangir, það tekur á að fylgjast með öll því sem er að gerast, en einhvern veginn tekst þetta nú samt.
Í keppninni skiptast á skin og skúrir, sumir ná sínum besta persónulega árangri, meðan aðrir eru eitthvað frá væntingum sínum og enn aðrir að fást við hvorutveggja. Niðurstaðan er samt sú að allir njóta þess sem hér fer fram og fara til síns heima betri manneskjur með nýja og góða reynslu í farteskinu.
Íslendingunum sem hér kepptu gekk vel á mótinu. Þau Finni Aðalheiðarson, Ragna María Ragnarsdóttir og Þórunn Kristín Guðmundsdóttir úr Ægi, Hildur Karen Aðalsteinsdóttir og Kári Geirlaugsson úr ÍA, Guðmunda Ólöf Jónasdóttir úr UMSB og Karen Malmquist úr Óðni settu samtals 17 ný garpamet í sínum aldursflokkum og gerðu í alla staði mjög vel hér á mótinu.
Þeir Sigurður Óli Guðmundsson úr SH og Gunnar Viðar Eiríksson úr Óðni stóðu hér vaktina í dómgæslu, Sigurður Óli sem yfirdómari og Gunnar sem almennur dómari. Umsagnir um þeirra störf eru í alla staði jákvæð og þeir fá hæstu einkunn frá framkvæmdaaðilum mótsins fyrir vel og faglega unnin störf.
Þá hefur undirritaður verið hér á mótinu í hlutverki tæknifulltrúa (Chief Referee og Tecnical Delegate) sem nefndarmaður í garpanefnd LEN. Við Íslendingar höfum verið í samstarfi við önnur norðurlönd innan NSF og eigum á þeim forsendum mann í garpanefnd LEN og nú þegar ný nefnd tekur við er íslenski fulltrúinn varaformaður garpanefndar LEN auk þess að sitja í garpanefnd FINA.
Það má líka horfa á þetta mót og velta fyrir sér hvernig getum við notað þá reynslu sem við fáum af mótshaldi sem þessu og þátttöku til þess að læra af og nýta okkur til uppbyggingar garpastarfsins heima á Íslandi. Ég er á því að margir fleiri Íslendingar eiga erindi á Evrópu- og heimsmeistaramót garpa. Bæði er það skemmtilegt að hafa eitthvað til að stefna að og einnig eru þessi mót oft haldin á stöðum sem skemmtilegt er að tengja frí við. Heimsmeistarmót garpa verður í Búdapest á næsta ári, haldið í beinu framhaldi af HM50. Næsta Evrópumót verður svo í Slóveníu árið 2018, en það verður í fyrsta skipti sem tekst að halda Evrópumót garpa í öllum sundíþróttum á sama stað á sama tíma. Það verður því mikið um dýrðir. Þá má ekki gleyma að Evrópumótið í ár heldur áfram í Rijeka í Króatíu í byrjun september þegar keppt verður í víðavatnssundi og sundknattleik. Ég hvet ykkur sem lesið þetta, að taka þátt í keppninni í haust í víðavatnssundi, því fallegri og betri aðstæður er varla hægt að hugsa sér. Ég hvet líka alla sem vettlingi geta valdið að stunda garpasund reglulega því betri heilsugæsla er ekki til.
Hörður J. Oddfríðarson
Formaður SSÍ.
.png?proc=GalleryLarge)
.jpg?proc=GalleryLarge)
.png?proc=GalleryLarge)
